Hydrochlorotiazyd (HCTZ lub HCT) jest lekiem generycznym na receptę, występującym najczęściej pod nazwą handlową Microzide, który leczy obrzęki spowodowane obrzękiem lub zatrzymaniem wody, często związane z wysokim ciśnieniem krwi, zastoinową niewydolnością serca, marskością wątroby, niewydolnością nerek, zespołem nerczycowym i receptami na kortykosteroidy. W leczeniu chorób serca, ta recepta jest zwykle używany w połączeniu z innymi lekami, które zarządzają ciśnienie krwi, cholesterol, arytmii, i więcej.

Hydrochlorotiazyd jest drugim najczęściej przepisywane leki przeciwnadciśnieniowe w Stanach Zjednoczonych, i to już od dziesięcioleci. Ta recepta została zatwierdzona przez Food and Drug Administration (FDA) w 1959 r.

Ale nadużywanie leków moczopędnych, takich jak hydrochlorotiazyd jest niezwykłe, leki te są czasami nadużywane obok substancji zwiększających wydajność, aby uniknąć wykrycia w testach narkotykowych. Może to być niebezpieczne, ponieważ efekty uboczne związane z dużą dawką hydrochlorotiazydu mogą być szkodliwe, a leki zwiększające wydajność są zazwyczaj również bardzo niebezpieczne.

Efekty uboczne hydrochlorotiazydu

Typowo, niewygodne efekty uboczne związane z zażywaniem hydrochlorotiazydu mogą być zarządzane z pomocą lekarza poprzez dostosowanie dawki. Do częstych działań niepożądanych należą:

• osłabienie mięśni
• pragnienie
• zamglone widzenie
• zawroty głowy
• zaparcia
• wrażliwość na światło

Istnieją pewne poważne działania niepożądane HCTZ, w tym reakcje alergiczne, które mogą wymagać nagłej pomocy medycznej.

Bardzo ciężkie działania niepożądane obejmują:

• Silny ból brzucha
• Długotrwała utrata apetytu
• Ciemny mocz lub stolec o gliniastym zabarwieniu
• .kolor stolca
• Krwawienie lub siniaki, które są niezwykłe
• Wysypka skórna prowadząca do złuszczania się skóry
• Szybkie lub nierówne bicie serca
• Mrowienie lub drętwienie
• Żółknięcie oczu lub skóry (żółtaczka)

Hydrochlorotiazyd Wysoki?

Leki moczopędne, takie jak hydrochlorotiazyd, zwiększają ilość moczu wytwarzanego przez organizm w celu zmniejszenia obrzęku lub opuchlizny. Chociaż nie jest to efekt, który wiele osób szuka jako haj, istnieją pewne doniesienia o nadużywaniu tego leku.

Z 92 557 osób, które zgłosiły działania niepożądane związane z hydrochlorotiazydem, 112 osób zgłosiło, że nadużywanie lub uzależnienie od tej substancji było jednym z tych skutków. Najczęściej dotyczyło to osób, które przyjmowały lek przez ponad dekadę i mogło wskazywać albo na nawrót wcześniejszych uzależnień, albo na nadużywanie leku obok przyjmowania hydrochlorotiazydu zgodnie z zaleceniami.

W przeciwieństwie do wielu leków na receptę, więcej kobiet niż mężczyzn nadużywało tej substancji, ale może to wynikać z fizjologii kobiet związanej z większym ryzykiem zatrzymania wody niż u mężczyzn. Podobno 57,8% osób, które nadużywały leku stanowiły kobiety, a 42,2% mężczyźni. Około 29% z nich miało co najmniej 60 lat, a około 28% było w wieku 40-49 lat.

Dodatkowe tematy

• Czym jest lisinopril i czy można go nadużywać?
• Czym jest lewotyroksyna i jakie jest ryzyko jej nadużywania?
• Czym jest atorwastatyna (Lipitor) i czy można jej nadużywać?
• Co to jest furosemid i jakie są zagrożenia związane z jego nadużywaniem?

Doping z lekami moczopędnymi

Sportowcy mogą nadużywać leków moczopędnych w celu szybkiej utraty wagi poprzez odwodnienie, aby mogli konkurować w niższej klasie wagowej lub spełnić określone wymagania wagowe. Ponadto, diuretyki mogą wypłukać ślady leków poprawiających wydajność, takich jak stymulanty lub sterydy w testach moczu. Wiele diuretyków jest wymienionych jako nielegalne w zawodach przez Światową Agencję Antydopingową (WADA).

W 2008 roku laboratoria WADA zgłosiły, że 7,9% zakazanych substancji znalezionych na testach było diuretykami, w tym hydrochlorotiazyd, który był najczęściej wykrywanym lekiem, znalezionym w 137 przypadkach (31,4% pozytywnych przypadków). W tym samym roku hydrochlorotiazyd wyprzedził furosemid jako najczęściej nadużywany lek moczopędny.

Mimo że WADA rutynowo testuje sportowców zarówno podczas zawodów, jak i pomiędzy nimi, hydrochlorotiazyd ma bardzo krótki okres półtrwania i jest zazwyczaj eliminowany z organizmu w ciągu 24-48 godzin po spożyciu. Ten okres półtrwania może ulec skróceniu w przypadku długotrwałego wysiłku fizycznego trwającego godzinę lub dłużej. Konsekwentne testowanie leków jest ważne, aby znaleźć przypadki nadużywania.

Długoterminowe zagrożenia związane z nadużywaniem

Każde działanie niepożądane może być zarządzane z pomocą lekarza, ale jeśli lek jest konsekwentnie nadużywany, długoterminowa szkoda może obejmować uszkodzenie nerek, uszkodzenie żołądka i uszkodzenie układu sercowo-naczyniowego z powodu niskiego ciśnienia krwi i niewystarczającej ilości elektrolitów, które są wydalane z moczem.

Hydrochlorotiazyd nie powoduje specyficznych objawów odstawienia, ale nagłe odstawienie tego leku może prowadzić do podwyższenia ciśnienia krwi, problemów z sercem i zwiększenia retencji wody z podstawowych warunków medycznych, które leczy lek na receptę. Samo odstawienie tego leku bez pomocy lekarza przepisującego może prowadzić do ponownego wystąpienia objawów, które hydrochlorotiazyd leczy, co może zagrażać życiu.

Pomimo że przedawkowanie hydrochlorotiazydu jest rzadkie, może się zdarzyć. Zatrucie występuje, gdy osoba bierze zbyt dużo tego leku, przypadkowo, celowo lub przez połączenie go z innym lekiem, który wzmacnia działanie leku.

.