Provence to region winiarski w południowo-wschodniej części Francji, najlepiej znany z jakości (i ilości) swoich win różowych oraz z ciepłego, łagodnego klimatu.
Modernizacja, która ma miejsce w tak wielu południowo-francuskich, tradycyjnych regionach uprawy winorośli, nie objęła tak silnego uścisku w Prowansji, ale istnieją wyraźne oznaki zmian. Odmiany winorośli w regionie, w szczególności, zostały pod ciężką kontrolą w ciągu ostatnich kilku dekad.
Tradycyjne odmiany, takie jak Carignan, Barbaroux (Sardynia’s Barbarossa) i Calitor są zastępowane przez bardziej komercyjnie opłacalnych winogron, takich jak Grenache, Syrah, a nawet Cabernet Sauvignon. Termin cépages améliorateurs („odmiany ulepszające”) zyskuje na popularności w Prowansji, podobnie jak w sąsiedniej Langwedocji-Roussillon. Bardziej udane odmiany lokalne Mourvèdre, Tibouren i Vermentino (lokalnie znany jako Rolle) zachowały przychylność, wykazując swoją wartość w czerwonych, różowych i białych win Prowansji odpowiednio.
Winnice Prowansji obejmują obszar południowo-wschodniego wybrzeża Francji, który mierzy około 200 kilometrów (125 mil) ze wschodu na zachód. W tym zdecydowanie śródziemnomorskim klimacie – nie prowansalskiej winnicy jest więcej niż 55 km (25 mil) od Morza Śródziemnego – winorośli cieszyć się około 3000 godzin słonecznych rocznie, wraz z roczną średnią temperaturą 58°F (14,5 ° C). Długie, suche lata zapewniają idealne warunki zbiorów w większości lat, dzięki czemu większość plantatorów winogron w tym regionie nie martwi się o niepożądaną zgniliznę i choroby winorośli.
Wiatry, które odbijają się w klimacie południowej Francji (takie jak zimny mistral, który wieje w dół Rodanu) są tu istotnym czynnikiem; dodatkowo zmniejszają one częstość występowania chorób grzybiczych, ale zwiększają ryzyko uszkodzeń strukturalnych winogron, a nawet samych roślin winorośli. Ponadto, idealne warunki latem są nieco skompensowane przez gwałtowność burz, które uderzają wiosną i jesienią, przynosząc większość z 30 cali (760mm) rocznych opadów.
Provence ma stosunkowo niewielką liczbę apelacji biorąc pod uwagę jego wielkość, z których największym jest Côtes de Provence. W 2005 r. stanowił on nieco ponad 20.000 hektarów (49.500 akrów) winnic. Są one skoncentrowane we wschodniej połowie Prowansji (które dzielą się z Côteaux Varois), chociaż istnieją kieszenie Côtes de Provence winorośli tak daleko na zachód, jak stolicy regionu, Marsylii.
Zachód Prowansji jest nieco bardziej zróżnicowana. Jest on zdominowany przez region drugiego co do wielkości apelacji, Côteaux d’Aix-en-Provence, który czerpie z około 9900 akrów (4000 ha) ziemi na północ i zachód od miasta Aix-en-Provence (domu do miniscule Palette tytuł). Ventoux (dawniej Côtes du Ventoux) i Luberon appellations leżą tuż na północ. Administracyjnie, są one zawarte w regionie Provence-Alpes-Côte d’Azur, ale w kategoriach wina są zarządzane jako część Rhône.
Choć archetypowe wino Prowansja jest Côtes de Provence różowy, to jest mniejsze, bardziej peryferyjne apelacje, które naprawdę sprawiają, że region ciekawy dla miłośników wina. Na dalekim wschodzie Prowansji, perfumowane wina z maleńkim Bellet appellation są wykonane w mocno grzbietach wzgórz powyżej Nicei. Na dalekim zachodzie jest domem dla organicznych czerwieni i róż z geologicznie charakterystycznych Les Baux-de-Provence.
Dwa najbardziej znane indywidualne nazwy z regionu znajdują się w prawo na wybrzeżu Morza Śródziemnego między Marsylią i Tulonem. Tutaj, głęboko barwione, bogato aromatyzowane czerwienie Bandol są produkowane zaledwie 20 km (12 mil) od herby, pełnych białych Cassis. Te ostatnie nie mają być mylone z czarnej porzeczki oparte likier o tej samej nazwie.
Te mniejsze apelacje, wraz z Côtes de Provence sub-apelacje (Fréjus, Sainte-Victoire i La Londe), stanowią tylko około 15 procent rocznej produkcji wina Prowansji. Region pozostaje zdominowany przez rześkie, orzeźwiające rosé, które przyniosło mu międzynarodową reputację.
.