Brak snu jest nieodłącznym elementem nowego rodzicielstwa. Mantra, Nigdy nie budź śpiącego dziecka, wydawałaby się oczywista, ale naukowcy odkryli, że depresyjne i nadmiernie niespokojne matki mogą w rzeczywistości napędzać własne wyczerpanie, budząc swoje dzieci w nocy.

Od lat naukowcy wiedzieli, że niemowlęta matek, które są w depresji, mają tendencję do budzenia się więcej w nocy. Ale dlaczego tak się dzieje, nie było jasne. Czy istniał wspólny mechanizm genetyczny, dzięki któremu zarówno matki w depresji, jak i ich dzieci były bardziej wrażliwe i łatwo się budziły? Czy działo się coś innego? Jedynym sposobem, by to stwierdzić, było przyjrzenie się nocnemu rodzicielstwu, co zrobili badacze z Pennsylvania State University.

(WIĘCEJ: For Moms with Postpartum Depression, the Nation’s First Inpatient Unit)

W swoim badaniu, opublikowanym we wtorek w czasopiśmie Child Development, umieścili wiele kamer w domach 45 białych matek 45 dzieci w wieku od jednego do 24 miesięcy; 14 z matek zgłosiło podwyższone objawy depresji, które wahały się wzdłuż kontinuum od niskich do wysokich. Do czterech kamer umieszczono w różnych miejscach, w tym tam, gdzie dziecko spało, na drzwiach dziecka, aby uchwycić, kto wchodził i wychodził, na ślizgaczu, jeśli był używany do karmienia dziecka i w dodatkowym pokoju, jeśli rodzice mieli tendencję do zabierania dziecka tam w nocy. Urządzenia rejestrowały aktywność przez okres do 12 godzin, od początku snu do następnego ranka, kiedy to matki zapisywały w dzienniku snu, jak często ich dzieci się budziły.

Douglas Teti, główny autor i profesor rozwoju człowieka, psychologii i pediatrii w Penn State, nie był pewien, czego się nauczy, ale miał dwie hipotezy:

• związek między podwyższoną depresją matek i nocnym budzeniem się jest napędzany przez niemowlę, w tym, że niemowlęta, które nie śpią dobrze, powodują częste budzenie się matek; utrata snu w czasie może być związana z większymi objawami depresji, lub
• mamy z depresją mogą nadmiernie martwić się o swoje dzieci w nocy, co prowadzi do sprawdzania ich częściej niż jest to konieczne

„Ku naszemu zaskoczeniu, odkryliśmy, że mamy z podwyższonymi objawami depresji i te z podwyższonym poziomem zmartwień były o wiele bardziej skłonne do poszukiwania swoich dzieci w środku nocy i przebywania z nimi, nawet jeśli ich dzieci nie wymagały uwagi”, mówi Teti. „Niektóre niemowlęta spokojnie spały, a ich matki podnosiły je i zakłócały ich sen.”

(MORE: Please, Please Go to Sleep: Lessons from 100 years of Bedtime Battles)

W innych przypadkach, te same matki spędzały więcej czasu ze swoimi dziećmi w nocy, karmiąc je i leżąc obok nich, nawet gdy nie były zdenerwowane, w tym, co Teti nazywa „proaktywnym zachowaniem macierzyńskim”, którego nie zaobserwowano u matek bez depresji. Nondepressed moms, z drugiej strony, tylko poszedł do swoich dzieci w środku nocy, jeśli były one płacze. (Z tego odkrycia wywnioskowałam, z perspektywy czasu, że nie byłam w najmniejszym stopniu w depresji poporodowej.)

Teti spekuluje, że depresyjne mamy doświadczają wyższych poziomów zmartwień o swoje dzieci – obawiają się, że będą głodować lub czuć się porzucone w nocy – lub matki mogą szukać dzieci w nocy dla własnych emocjonalnych potrzeb bezpieczeństwa. Prawdopodobnie jest to jedno i drugie. Nawet po tym jak Teti kontrolował nadmierne zmartwienia, depresyjne matki nadal szukały swoich dzieci w nocy bardziej niż matki bez depresji, co sugeruje, że coś innego było w grze: te matki prawdopodobnie szukały swoich dzieci dla emocjonalnego bezpieczeństwa lub „komfortu kontaktu”.”

(WIĘCEJ: Weź to, tygrysia mamo!)

W zapowiedzi bardziej intrygujących badań Teti zebrał wstępne dane, z których wynika, że matki, które mają więcej problemów w małżeństwie wkrótce po porodzie, częściej dzielą łóżko i śpią razem z dzieckiem do czasu, gdy ma ono 6 lat. For unhappy moms, sharing a bed with their baby – or rousing them in the middle of the night – may be a way for them to seek emotional comfort.

„This is important because it helps explain the long-standing link between maternal depression and increased infant night waking,” says Teti. „Jeśli matki niepotrzebnie budzą swoje dzieci w nocy, co ma potencjalnie negatywne konsekwencje dla relacji matka-dziecko w czasie.”

(WIĘCEJ: Chińskie vs. Zachodnie matki: Q&A z Amy Chua)

Inne badania, na przykład, wykazały związek między nocnym zakłóceniem snu a dziennymi problemami behawioralnymi u dzieci.

Co wszystko prowadzi z powrotem do tej starej mantry o śpiących dzieciach, o której wspomniałem wcześniej. Ale nie bierzcie mnie za słowo; weźcie Teti’ego: „Jeśli niemowlęta śpią spokojnie, pozwól im spać”

.