Wiedza o pochodzeniu i historii udomowienia roślin uprawnych jest ważna dla badań mających na celu uniknięcie erozji zasobów genetycznych z powodu utraty ekotypów i landrace i siedlisk oraz zwiększonej urbanizacji. Wiedza taka wzmacnia również zdolność nowoczesnego systemu rolniczego do rozwijania i zwiększania skali udomowienia potencjalnych upraw o wysokiej wartości, co można osiągnąć poprzez poprawę wiedzy, która pomaga w identyfikacji i wyborze gatunków roślin o wysokiej wartości w obrębie ich lokalizacji, identyfikacji i stosowaniu najodpowiedniejszych technik rozmnażania w celu poprawy upraw oraz włączania ulepszonych gatunków roślin uprawnych do systemów rolniczych. Badanie historii udomowienia i rodowodu dostarcza środków dla zachowania germplazmy poprzez ustanowienie banków genów, głównie jako kolekcji nasion, oraz ochronę naturalnych siedlisk. Informacje na temat ewolucji roślin uprawnych, a w szczególności na temat wzorców zmian genetycznych generowanych przez ewolucję przed, w trakcie i po udomowieniu, są ważne dla opracowania solidnych programów ochrony zasobów genetycznych roślin uprawnych, a także zwiększają skuteczność programów hodowlanych. W ostatnich latach metody molekularne przyczyniły się do lepszego zrozumienia aspektów ewolucji roślin i ich udomowienia. W niniejszym artykule przedstawiono aspekty udomowienia roślin uprawnych oraz rolę danych molekularnych w wyjaśnianiu rodowodu i udomowienia roślin uprawnych. Szczególny nacisk położono na wkład podejść molekularnych do pochodzenia i historii udomowienia jęczmienia oraz pochodzenia i rodowodu koniczyny egipskiej.